Prolog

- Ja Fábio Alexandre da Silva Coentrão biorę sobie ciebie Víctorio za żonę i ślubuje ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz to, że nie opuszczę cię aż do śmierci. Tak mi dopomóż Boże.

- Ja Víctoria Mariens Herreira biorę sobie ciebie Fábio za męża i ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz to, że nie opuszczę cię aż do śmierci. Tak mi dopomóż Boże Wszechmogący.

Po wypowiedzeniu tych słów oboje włożyli obrączki i pocałowali się. Ten dzień był jednym z najlepszych.  Do czasu.

xxx

Dwa lata później portugalski piłkarz Realu Madryt jak i kierowniczka jednego z działów w najlepiej prosperującej gazecie sportowej doczekali się córeczki – Inés

Piłkarz szczególnie był wniebowzięty faktem, że jego ukochana była w ciąży, a teraz stał zapatrzony w okno oddziału  w jednym z madryckich szpitali.  Wiedział już, że córeczka będzie jego oczkiem w głowie. Podobnie wiedziała to jego żona. Oszalał na punkcie jej ciąży i robił wszystko by było jak najlepiej.

Po godzinie przyszedł do sali poporodowej gdzie leżała jego żona. Podszedł do jej łóżka, pochylił się nad nią i ucałował jej czoło, głaszcząc włosy.

- Byłaś dzielna, skarbie. Dobra robota – powiedział i uśmiechnął się, siadając na podrapanym krzesełku szpitalnym znajdującym się tuż obok jej łóżka. Zamrugała kilka razy, po czym spojrzała na niego zmęczona i dotknęła jego dłoni.

- Kocham cię – wyszeptała

- Ja ciebie mocniej – odpowiedział i popatrzał na nią szczęśliwy, co rusz całując jej dłoń, policzek bądź usta.

 _______

A więc startuję z nowym opowiadaniem, tym razem o RM i mam nadzieje, że przypadnie Wam ono do gustu. Sama mam również nadzieje, że  przed jego ukończeniem uda mi się napisać dwa pozostałe opowiadania ^^
Opowiadanie będzie się składać z 15 odcinków+prolog i epilog ^^
Chcecie być informowani? Zostawcie komentarz w zakładce INFORMOWANI :) to ułatwi mi sprawę.

Zapraszam do komentowania :*